In Sint-Niklaas heeft bouwbedrijf Aertssen sinds enkele maanden een nieuwe definitieve opslagplaats (DOP) in gebruik genomen. Gedurende twee jaar zullen klei en andere grondstoffen hier in twee afzonderlijke putten gestort worden. Om toezicht te houden op de grondstoffen en hoeveelheden die aangevoerd worden, werd een bestaande weegbrug verhuisd, omgebouwd en met de nodige automatisering uitgebreid.

Het was de firma Bascules Robbe uit Torhout die een gepaste oplossing op tafel wist te leggen. Nochtans was de oorspronkelijke weegbrug, die eerder al op een andere site gebruikt werd, niet van de hand van het familiebedrijf. “We hebben een voorstel uitgewerkt waarin niet alleen automatisatie op maat vervat zat, maar tevens de verplaatsing en uitrusting van de bestaande weegbrug met nieuwe, robuuste loadcellen”, aldus gedelegeerd bestuurder Tom Pollentier. “Onder meer de concurrentiële prijs en de korte termijn waarop we dit konden realiseren, hebben de doorslag gegeven.”

Een cruciale vereiste voor de klant was een volledige controle over de aangevoerde grondstoffen en hun herkomst. “Voor elke storting is toelating van OVAM nodig. Daartoe hebben we een centraal beheerprogramma ontwikkeld waarin de nodige aanmeldingsbonnen opgemaakt kunnen worden. Alle gegevens over de grondtransporttoelating, de werf van herkomst, de naam van klant en transporteur, de geldigheidsdatum, het type product en de bijbehorende stortput worden in zo’n bon opgenomen en naar een pin- en/of QR-code vertaald.” Aan beide zijden van de weegbrug staat een bedieningspaal op vrachtwagenhoogte met scanner, badgelezer, touchscreen en printer, zodat de chauffeur bij aankomst (en vertrek) enkel maar zijn code te scannen heeft en een bon krijgt met de juiste stortput. “Op een site waar quasi constant vrachtwagens op- en afrijden zorgt dat voor een bijzondere vereenvoudiging. En mochten er toch ergens nog gegevens ontbreken, dan kunnen zij steeds via het touchscreen ingevoerd worden.”

Nog een ingreep om de in- en uitgaande transporten te stroomlijnen, is de toevoeging van een extra uitrit met slagboom en badgelezer op vrachtwagenhoogte. “In principe wordt er gewerkt met een dubbele weging waarbij zowel het gewicht bij aankomst als het gewicht bij vertrek gecontroleerd wordt. Omdat die beide wegingen op dezelfde weegbrug moeten gebeuren, kan er in bepaalde gevallen echter ook gekozen worden voor versneld wegen. Daarvoor krijgen vooral vaste chauffeurs met een vertrouwde staat van dienst een RFID-badge, waaraan hun aanmeldingsbonnen en het tarragewicht van de vrachtwagen gekoppeld worden. Deze chauffeurs hoeven bijgevolg enkel bij aankomst over de weegbrug te rijden en kunnen nadien via de aparte uitrit weer weg.”

Teneinde het overzicht te bewaren over alle storten en transporten, worden niet alleen op voorhand de nodige gegevens verzameld – via aanmeldingsbonnen – maar is er ook op de site extra controle voorzien. Zo voorzag Bascules Robbe naast de weegbrug twee camera’s, die bij elke weging foto’s nemen van de voorzijde van de vrachtwagen enerzijds en de inhoud van de laadbak anderzijds. Een tablet in de wiellader laat toe om de wegingen momentaan te bekijken en eventueel te corrigeren, alsook de diagnose van weegbrug en periferie op te vragen. Via de software op de desktop, tot slot, kunnen alle wegingen en bijbehorende foto’s opgevraagd en eventueel naar een eigen beheersysteem geëxporteerd worden. “Dat naslagwerk is bijvoorbeeld belangrijk bij discussies, of wanneer er na afloop ergens een verontreiniging vastgesteld worden. Alles kan namelijk terug getraceerd worden. Als je weet dat de voorziene aanvoer voor één jaar al op twee maanden tijd gerealiseerd werd, dan begrijp je wel dat dit geen overbodige luxe is.”