De Pen | Christophe Dehouck, mede-eigenaar & manager RAFF Plastics

Consument klaar om voor gerecycleerde materialen te kiezen

Voor veel ondernemingen actief in de recyclage van kunststof had de coronapandemie nog een bijkomend onaangenaam gevolg, namelijk de olieprijzen die met een schok naar beneden gingen en ook de prijs van virgin kunststoffen met zich meetrokken. Bikkelharde prijsconcurrentie dus voor recyclagebedrijven, die bovendien een deel van hun aanvoer in het gedrang zagen komen door de (tijdelijke) sluiting van recyclageparken en productiebedrijven. Intussen is de situatie zich stilaan weer aan het normaliseren, maar dergelijke schommelingen zijn nefast voor onze sector.

Recycleren van kunststof afval om er weer grondstoffen van te maken, is een kapitaalsintensieve business, omwille van continue investeringen om alle milieunormen te respecteren en om steeds weer de grenzen van het recycleerbare te verleggen. Dat vraag om een langetermijnvisie, ook van uw bankier. Want vandaag stelt hij vast dat de vraag in Europa voor toepassingen van gerecycleerde kunststoffen nog te beperkt blijft. Door het sluiten van de weg naar China, moeten we dringend met zijn allen op zoek naar nieuwe uitwegen voor ons afval. En dat vraagt om investeringen. Dalingen in de olieprijzen zetten echter een rem op deze investeringen.

Vraag is wat we kunnen doen als sector om minder afhankelijk te zijn van de olieprijzen? Want we willen als recyclagecircuit net een alternatief bieden voor het gebruik van fossiele brandstoffen. Klanten moeten bewust leren kiezen voor recyclage omdat ze er even hard in geloven als wij. Te beginnen met de overheid. Nu moeten we alleen maar sorteren en recycleren, maar zijn er eigenlijk geen verplichtingen om iets met dat materiaal aan te vangen. Willen we niet op een afvalberg van gerecycleerd plastic komen te zitten, dan moeten er op Europees niveau meer verplichtingen voor gerecycleerde producten of een verplicht gehalte aan gerecycleerd materiaal opgelegd worden. Ook de Belgische en federale regeringen kunnen hun steentje bijdragen aan de vraagzijde door duurzaamheidscriteria naar voor te schuiven in overheidsopdrachten.

De echt grote shift zal pas komen als de consument zelf ook vragende partij wordt voor gerecycleerde producten. Daar zit de grote ‘game changer’. Zelf merken we dat meer en meer klanten er voor openstaan, de mentaliteitswijziging is er dus volgens mij al. De beelden van plastic in de oceaan hebben hun impact niet gemist. Recyclage is hipper dan ooit en de consument wil voor producten met gerecycleerd materiaal misschien zelfs een hogere prijs betalen. Maar het is voor hem vandaag niet evident om te weten welke producten gerecycleerde materialen bevatten. Vaak vermeldt de verpakking dat het product recycleerbaar is, maar dat is niet hetzelfde. Een logo of een duidelijke certificatie, verbonden aan een controleprocedure die nagaat hoeveel % recyclagemateriaal er werkelijk in het product zit, dat kan het verschil maken.

Op die manier kunnen we het negatieve imago van plastics, dat ze niet altijd verdienen, ombuigen en tonen wat er allemaal mogelijk is met recyclage. Onze sector verdient meer positieve zichtbaarheid. We voelen aan de markt dat iedereen erin gelooft.