De leading ladies van de Belgische recyclage-industrie

In juli publiceerde Recycling International zijn jaarlijkse top 100. Het is een lijst die de leidende namen uit de recyclage-industrie wereldwijd bundelt. Daarin ook heel wat Belgen, zeven om precies te zijn. Daarmee scoren we even goed als Nederland. In dit artikel stellen we u graag voor aan de leading ladies van de Belgische recyclagewereld.

Caroline Craenhals staat als vierde generatie sinds 2019 aan het roer van familiebedrijf Belgian Scrap Terminal (BST). Het bedrijf met zeven locaties in België en Frankrijk verwerkt jaarlijks zo’n anderhalf miljoen ton aan ferro en non-ferro. “Ik hoop dat het mijn passie voor het vak is, die me zo hoog in deze lijst heeft gebracht” opent ze. “Maar ik doe het uiteraard niet alleen! Ik ben gezegend met een team van gedreven specialisten rondom mij. Deze erkenning behoort evenzeer aan hen.” Dat België als klein land zo goed scoort, heeft volgens haar meerdere redenen. “Onze centrale ligging helpt uiteraard. Maar we hebben ook zelf geen zware industrie, waardoor we altijd al de waarde in afval gezien hebben. De komende jaren moeten we die ambitie om meer en beter te doen blijven koesteren, maar wel met oog voor de dagelijkse praktijk. Grondstoffen zijn immers commodities in een wereldwijde markt. Het zou zonde zijn na alles wat we al opgebouwd hebben om onszelf de markt uit te concurreren door te strenge regelgeving. Economie en ecologie kunnen perfect hand in hand gaan.” Toch blijft ze vooral hard geloven in al het moois dat deze sector te bieden heeft. “Mijn drijvende kracht? Dat we van elk einde weer een nieuw begin maken. BST vierde in september zijn 100-jarig bestaan. Recyclage is dus niks nieuws, ook al is het nu pas hip. Het is altijd een manier geweest om terug te geven aan de natuur en de maatschappij. ‘Neen’ is in de wereld van recyclage nooit een permanent antwoord. We blijven zoeken naar alternatieven. Die complexiteit, innovatiekracht én diversiteit is wat mijn job zo boeiend houdt.”

Als managing director van Febelauto heeft Catherine Lenaerts een belangrijke rol gespeeld in de inzameling, de verwerking en de recyclage van end-of-life voertuigen. “Toen ik in 2001 begon waren er quasi geen erkende centra voor wrakken en quasi geen auto’s. Er was wel al schrootverwerking, maar het was zaak om beide samen te brengen. Vandaag kunnen we maar liefst 97,3% van een afgedankt voertuig een tweede leven geven via erkende kanalen. Een werk dat voortdurend om aandacht en sensibilisering vraagt, omdat illegale, mobiele operatoren altijd blijven opduiken. Dit is een materie waar op Europees niveau paal en perk aan gesteld moet worden.” Ook na meer dan 20 jaar zit er nog geen spatje verval op de gedrevenheid van Lenaerts. “Omdat we altijd voor nieuwe uitdagingen komen te staan”, vat ze samen. “Sinds 2016 kwam er het verhaal van batterijen bij. Daar waren toen nog geen oplossingen voor. Met de spin-off Watt4Ever kunnen we batterijen uit elektrische voertuigen nu ombouwen naar opslagsystemen voor energie. Pionierswerk waar ik bijzonder trots op ben.” Dat is ze ook op de partnerschappen die doorheen de keten ontstaan zijn. “Recyclage is een complexe materie waarin verschillende belangen en invloeden samenkomen. Je kan het niet alleen. Daarom heb ik vanuit Febelauto altijd een verbindende factor proberen te zijn, binnen en buiten de landsgrenzen. Ik zie ons als een familie, met heel veel kennis om te delen en directe lijnen om weer de volgende innovaties in beweging te zetten. Want op vlak van technologie en ontwikkeling zijn we een voorbeeld voor de wereld. Dat mag ook eens gezegd zijn.”

Onderaan in deze lijst bengelen is geen schande. Integendeel. Met een achtergrond als chemisch ingenieur en een specialisatie in polymeren staat Mathilde Taveau van Plastics Recyclers Europe, de organisatie die de spreekbuis voor de Europese kunststof recyclage-industrie vormt, meer dan haar mannetje. “Kunststoffen worden heel hard met de vinger gewezen, maar ze zijn evengoed een deel van de oplossing. Zolang we maar steeds beter blijven doen, op vlak van inzameling, recycleerbaarheid en uiteindelijk ook de valorisatie. Daar heb ik altijd mijn steentje aan proberen bijdragen.    

Eerst vanuit het veld, in R&D en kwaliteitscontrole, nu meer vanuit het regelgevend kader waar ik onderzoek hoe ook gerecycleerde kunststoffen weer in alle veiligheid gebruikt kunnen worden bij rechtstreeks contact met voedingsmiddelen.” Waar die passie vandaan komt? “Kunststof is een geweldig materiaal, maar we moeten nadenken over hoe we het gebruiken en recycleren. Onderzoek dat nog in zijn kinderschoenen staat, dus er ligt nog bijzonder veel potentieel om nieuwe zaken te ontwikkelen en de kwaliteit verder te verbeteren. Als we dat op punt krijgen, zullen kunststoffen een waardevolle bijdrage leveren aan de circulaire economie.” De missie is dus duidelijk voor Taveau: verder sleutelen aan de kwaliteit en veiligheid van recyclaat voor meer circulariteit. “Daarnaast wil ik mee de vertaalslag helpen maken van de bestaande en toekomstige regelgeving naar recyclagebedrijven. Die is vaak zeer complex verwoord, terwijl het net in de dagelijkse praktijk moet gebeuren. Daar wordt het verschil gemaakt. Ook wil ik nieuwe generaties helpen opleiden. Recyclage begint immers met hoe we thuis sorteren. Ik hoop dat mijn pad ook anderen kan inspireren en toont hoe onze sector innovatie omarmt.”