De harde cijfers

Aan u om er inzichten uit te destilleren die uw productieproces kunnen optimaliseren of uw rendement kunnen verhogen. Deze keer hebben we de cijfers rond de plastic taks zwart op wit voor u verzameld.

Om het herstel post-corona te financieren is de Europese Unie van plan om niet-gerecycleerde plastic verpakkingen te belasten vanaf 1 januari 2021. Ze schrijft daarvoor een bedrag van 0,8 euro voor per kilogram niet-gerecycleerde kunststofverpakkingen. De afrekening zal gebeuren met de jaarlijkse bijdragen die de lidstaten storten. Naar verluidt zou dit de kas moeten spijzen met 6 à 8 miljard euro. De Belgische bijdrage wordt geraamd op 140 miljoen euro. De lidstaten kunnen zelf beslissen hoe ze hun bijdrage gaan financieren. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van een belasting op niet-gerecycleerde plastics, maar dat kan evengoed op een andere manier.

De intentie mag er wezen: vermijden dat plastic in de natuur belandt of in de verbrandingsoven. Maar zal dit ook omgezet worden in de praktijk? De inkomsten zullen immers niet automatisch terugvloeien naar initiatieven die hergebruik en recyclage stimuleren. Daarnaast komt het niet de volledige keten ten goede. De heffing van 0,8 euro per kilogram mag dan wel hoog lijken, kunststof verpakkingen vallen onder de categorie pluimgewichten. Een verpakking van 10 g komt neer op een toeslag van 0,8 eurocent. Een bedrag dat in principe nog gemakkelijk door te rekenen valt aan de consument en producenten dus niet zal doen uitkijken naar alternatieven of naar meer recycled content in hun verpakkingen. Zou een toeslag op nieuw geproduceerde plastics dan niet meer effect hebben?